De film Vrouwen praten'is een opmerkelijk en verontrustend verhaal over vrouwen in een geïsoleerde religieuze kolonie die worden geconfronteerd met een geloofscrisis nadat er in hun gemeenschap meerdere seksuele aanvallen hebben plaatsgevonden.
De film van Sarah Polley is gebaseerd op de roman Women Talking uit 2018 van Canadianromanschrijfster Miriam Toews, Tijdrapporten . Het boek volgt acht doopsgezinde vrouwen die elkaar in het geheim ontmoeten om te bespreken wat de volgende stappen zullen zijn nadat ze hebben ontdekt dat mannen in hun kolonie hen regelmatig drogeren en verkrachten.
Maurizio Gucci
Tragisch genoeg is de roman zelf losjes geïnspireerd op een waargebeurd misdaadverhaal in Bolivia.
‘Er zijn acht vrouwen, twee families, verschillende generaties, tieners en dan hun moeders en hun grootmoeders, en alle vrouwen zijn aangevallen, verkracht, inclusief de jonge kinderen van de vrouwen daar, en ze hebben twee dagen de tijd, 48 uur, om erachter te komen wat te doen,'Toews, zelf doopsgezind opgevoed, vertelde het Nationale Publieke Radio tijdens een interview uit 2019 over het boek. 'De opties die ze overwegen zijn blijven en vechten, vertrekken en niets doen.'
VerwantHet waargebeurde verhaal van Bonnie en Clyde is vreemder danFictie
Elementen uit het boek komen voort uit de schokkende Boliviaanse misdaden die in 2011 de internationale krantenkoppen haalden, aldus de krant. BBC . Dat jaar zeven mannelijke leden van een doopsgezinde groepwerden veroordeeld tot 25 jaar gevangenisstraf wegens het verkrachten van meer dan 100 vrouwen.
Net als in Women Talking drogeerden de doopsgezinde mannen in het geheim de vrouwen, evenals meisjes vanaf drie jaar, voordat ze hen verkrachtten. Ondeugd gemeld. Een achtste man kreeg 12,5 jaar cel voor het verstrekken van het gebruikte kalmeringsmiddel.
todd. kans op moord
‘Vanwege hun religieuze overtuigingen dachten ze dat er iets ergs was, dat er iets slechts aan de hand was in de kolonie’, vertelde Fredy Perez, de aanklager die de zaak onderzocht. de BBC van de wijdverbreide verwarring in de gemeenschap toen de aanslagen plaatsvonden. 'In de ochtend hadden ze hoofdpijn… Vrouwen werden wakker met sperma erop en vroegen zich af waarom ze geen ondergoed hadden. En ze bespraken het niet met de buren, voor het geval iemand zou zeggen: 'In dat huis zit de duivel.''
GERELATEERD: Het ware verhaal achter ‘The Hatchet-Wielding Hitchhiker’
Bijna 150 leden van de kolonie, die ongeveer 2.000 leden telde, namen deel aan het proces, meldde de BBC in 2011.
Ouderen in de gemeenschap werden achterdochtig nadat ze merkten dat een mannelijk lid laat in de ochtend opstond, dus begonnen ze hem te volgen, aldus de BBC. Toen zagen ze hem door een raam springen van een van de vele huizen van de slachtoffers.
Aäron broeder
Na te zijn ondervraagd, noemde hij de andere mannen die bij de aanslagen betrokken waren.
Veel leden van de gemeenschap hadden er moeite mee om naar voren te komen.
'Het was heel moeilijk om ze te laten getuigen', zei Perez tegen de BBC. 'Vaak zeiden de vrouwen: 'Nee, dat willen we niet', en ze begonnen te huilen. En ik zei tegen hen: 'Maar als jullie niet meewerken, heb ik geen getuigen. De mannen worden dus vrijgesproken en keren terug naar de kolonie.' Dat zou de vrouwen en meisjes nog meer doen huilen. De mennonitische cultuur is behoorlijk seksistisch. En verder zijn de vrouwen verlegen en willen ze geen contact met de buitenwereld.'
Koude rechtszaken opgelost
De gevolgen blijven vandaag de dag in de kolonie hangen, terwijl de slachtoffers proberen vooruit te komen – en bepaalde leden van de gemeenschap aandringen op vergeving van de daders.
‘We zouden ze met veel plezier weer verwelkomen’, vertelde een bewoner aan de BBC. 'En als ze iets nodig hebben, willen wij ze graag helpen. Onze ministers zeggen altijd dat we moeten vergeven, zelfs als iemand een misdaad heeft begaan. Daarom hebben ze mensen gestuurd om uit te zoeken of de mannen kunnen worden vrijgelaten.'
Anderen in de gemeenschap zijn het daar niet mee eens en zijn bang dat de mannen zullen terugkeren als ze hun straf hebben uitgezeten
'Veel mensen steunen de mannen in Palmasola. En als wij – de slachtoffers – praten, zullen de mannen in de gevangenis het horen en zullen gezinnen worden bedreigd', vertelde een slachtoffer aan de krant.