'When They See Us', de vierdelige Netflix-film van Ava DuVernay over de beruchte 'Central Park Five'-zaak in New York City, herhaalt een pijnlijk hoofdstuk in de geschiedenis van de stad, waarin vijf gekleurde tieners ten onrechte werden beschuldigd, veroordeeld en gevangengezet wegens de brute verkrachting in 1989 van een blanke vrouw die aan het joggen was in Central Park. Het brengt ook hernieuwd onderzoek met zich mee voor de betrokken onderzoekers en aanklagers, die volgens critici meedogenloos een zaak hebben voortgezet die werd ondersteund door racisme.
Elizabeth Lederer was de hoofdofficier van justitie die tieners vervolgde. Ze was aan de zaak toegewezen door Linda Fairstein, die leiding gaf aan het kantoor dat toezicht hield op de vervolging in de zaak en die in de film ongunstig werd geportretteerd.
Het begon allemaal toen een 28-jarige investeringsbankier belde Trisha Miles werd zwaar geslagen en verkracht tijdens een avondje joggen op 19 april 1989. De politie, die diezelfde avond had gereageerd op oproepen over groepen tieners die mensen in het park lastigvielen, richtte zich op Raymond Santana, 14, Kevin Richardson, 14, Antron McCray, 15, Yusef Salaam, 15, en Kharey Wise, 16. De jongens, die bekend werden als de Central Park Five, gaven op video toe dat ze hadden geholpen bij de verkrachting van de Meili, maar zeiden later dat hun bekentenissen waren afgedwongen door onderzoekers die misbruik gemaakt van hun leeftijd. Er was ook geen DNA-bewijs dat hen aan de plaats van het misdrijf koppelde. Toch werden ze veroordeeld tot gevangenisstraffen – met straffen variërend van vijf tot dertien jaar – voor de aanval.
Aanklagers Linda Fairstein (links) en Elizabeth Lederer (rechts) worden uit de rechtbank geëscorteerd na dagvaardingen tijdens de lunch onder zware beveiliging tegen spottende demonstranten op 6 augustus 1990. Foto: Foto door Michael Norcia/New York Post Archives /(c) NYP Holdings, Inc. via Getty Images Pas in 2002 werden de jongens volledig vrijgesproken nadat serieverkrachter Matias Reyes de misdaad had toegegeven en onderzoekers zijn DNA hadden vergeleken met dat van het toneel.
heide kamp
A Artikel uit New York Magazine uit 2002 geschreven na die verrassende ommekeer vatte de misleidende, maar effectieve zaak van Lederer samen.
'In de twee ['Central Park 5']-processen heeft Lederer, de aanklager, op vaardige wijze de joggeraanval weten te verweven in een reeks willekeurige gewelddaden gepleegd door groepen van dertig tot veertig jongeren die nacht. Toch bevat dat bredere beeld – waarvan bronnen van de aanklager nog steeds benadrukken dat het cruciaal is voor de schuld van de vijf bij de joggeraanval – een grote tekortkoming. Geen van de zeven andere joggers en fietsers die over andere incidenten hebben getuigd, heeft ooit McCray, Richardson, Salaam, Santana of Wise kunnen identificeren.'
Volgens dat artikel speelde Lederer een grote rol in de op video opgenomen bekentenissen die de jongens aflegden, waaruit blijkt dat ze verward waren en moeite hadden om het verhaal te verzinnen dat de onderzoekers wilden, allemaal zodat ze naar huis konden gaan. Je kunt haar strenge wijze vragen horen stellen zijn op video opgenomen bekentenis.
'Nu ik u op de hoogte heb gesteld van uw rechten,' vraagt Lederer, 'bent u bereid mij de waarheid te vertellen over wat er in de nacht van 19 april 1989 is gebeurd?'
'Dit is ernstig,' vertelt ze hem halverwege de band, midden in zijn schijnbare verwarring.
Ook vertelde ze de jury dat op een van de kledingstukken van de jongens haren van de jogger waren aangetroffen, wat later niet waar bleek te zijn, aldus de jury. New York Times .
Lederer, gespeeld in de serie door Vera Farmiga, wordt afgeschilderd als een persoon die Fairstein aanvankelijk uitdaagde, maar uiteindelijk uitgeput raakte en haar rol op zich nam in een corrupte vervolging van de tieners, waarbij ze negeerde dat het ter plaatse gevonden DNA niet overeenkomt met dat van de gearresteerde jongens.
Waar is Lederer nu?
Ze heeft niet publiekelijk gesproken over haar rol in de zaak en is niet onmiddellijk teruggekeerd Crimeseries.lat's verzoek om commentaar.
Ze is nog steeds actief aanklager bij het New York County District Attorney’s Office en werkt ook bij Columbia Universiteit waar ze rechten doceert.
Als senior procesadvocaat bij de forensische en cold case-eenheid beoordeelt en onderzoekt Lederer onopgeloste moord- en verkrachtingszaken, aldus haar Columbia-profielpagina. Ze heeft eerder gewerkt bij de arbeidsafpersingseenheid die de georganiseerde misdaad investeert in de bouwsector, maar ook bij de eenheden voor seksuele misdrijven en beroepscriminelen. Lederer brengt een aantal jaren ervaring met het behandelen van zaken op deze gebieden met zich mee, en heeft lesgegeven in de procespraktijk en algemene rechtszaken bij verschillende instellingen.
Na de documentaire van Ken Burns uit 2012 over de zaak werd een campagne gelanceerd om haar van de universiteit te verwijderen. Een petitie waarin werd opgeroepen tot haar ontslag ontving destijds ruim 5.000 handtekeningen De New York Times . Ze kreeg zelfs doodsbedreigingen, aldus de Hollywood Reporter.
Schrijven in de New York Times in 2013 betoogde Jim Dwyer dat 'de petitie tegen mevrouw Lederer gedeeltelijk haar leven in openbare dienst reduceert tot één enkel moment, de joggerzaak. Sterker nog, ze heeft een uitgebreid cv van onbetwiste veroordelingen in cold cases, nadat ze onderzoek heeft gedaan naar vergeten misdaden.'
Hij gaf toe dat ze inderdaad fouten had gemaakt met betrekking tot de zaak, maar dat ze slechts een radertje was in een kapot systeem. Hij zei dat vele anderen verkeerd handelden, waaronder Donald Trump die vroeg om teruggave van de doodstraf voor de vijf.
Strafrechtadvocaat en blogger Scott H. Greenfield vertelde het Crimeseries.lat dat hij het eens is met Dwyers stuk in de New York Times en zei dat 'het leven van een beroepsaanklager terugbrengen tot één zaak op zijn best kortzichtig is.'
‘Ik heb geen idee waar ze wel of niet van wist, waarvoor ze verantwoordelijk was of waarvoor ze verantwoordelijk zou moeten worden gehouden’, zei hij, eraan toevoegend dat het moeilijk is om te weten wat er achter gesloten deuren is gebeurd en of er externe druk op Lederer is uitgeoefend.
Sinds de release van When They See Us is de woede gericht tegen Lederer en Fairstein weer toegenomen en hebben mensen op sociale media Columbia opgeroepen met het verzoek Lederer als professor te ontslaan.
DuVernay van haar kant zegt dat ze contact heeft opgenomen met Lederer en anderen tijdens de pre-productie van de nieuwe Netflix-serie, maar geen enkele medewerking heeft gekregen.
natavia lager
'Ja, ik heb contact opgenomen met [slachtoffer] mevrouw [Trisha] Meili, ik heb contact opgenomen met mevrouw Fairstein, ik heb contact opgenomen met [aanklager] mevrouw [Elizabeth] Lederer, ik heb contact opgenomen met [rechercheur] meneer [Mike ] Sheehan – een heleboel sleutelfiguren aan de andere kant,' vertelde DuVernay Het dagelijkse beest . 'Ik vertelde ze dat ik de film aan het maken was, dat ze erbij betrokken zouden worden, en nodigde ze uit om bij me te komen zitten en met me te praten, zodat ze hun standpunt en hun kant van de zaak konden delen, zodat ik die informatie zo goed mogelijk kon krijgen. Ik schreef het script samen met mijn co-schrijvers.