De Politiebureau van Moskou heeft nieuwe documenten met betrekking tot de Moorden op de Universiteit van Idaho volgende Bryan Kohberger's veroordeling van 23 juli .
De documenten onthullen een groot aantal verontrustende details over de laatste momenten van Madison Mogen Kaylee Goncalves Xana Kernodle en Ethan Chapin, wier bebloede stoffelijke resten op 13 november 2022 werden gevonden in hun huisvesting buiten de campus. De documenten schetsen bovendien Mogens vermoedens dat ze een maand voorafgaand aan de moorden in de gaten werd gehouden, zoals gedetailleerd in interviews die de politie hield met haar vrienden en overlevende huisgenoten Dylan Mortensen en Bethany. Funke.
Mortensen en Funke overleefde de verschrikkelijke aanvallen door zichzelf op te sluiten in hun kamers en worden vaak aangehaald in de rapporten. Ze vertelden de agenten dat ze rond vier uur 's ochtends commotie hoorden en dat Mortensen een gemaskerde figuur tegenkwam, maar ze waren onzeker over wat er was gebeurd tot de volgende ochtend.
Verdere gegevens met betrekking tot het onderzoek die eerder waren verzegeld vanwege een zwijgbevel, zullen naar verwachting de komende weken door andere onderzoeksbureaus worden vrijgegeven.
Voor meer waargebeurd misdaadnieuws:
Ouders van Ethan Chapin, slachtoffer van de moord op Idaho, reageren op het schuldig pleidooi van Bryan Kohberger
Moordenaar van de Universiteit van Idaho schreef dat hij 'geen emoties' had en 'met weinig spijt kon doen wat ik wil'
Dr. Katherine Ramsland verbreekt de stilte over het schuldige pleidooi van Bryan Kohberger: 'Het heeft mij niet verrast'
Kohberger werd op 23 juli veroordeeld tot levenslang zonder voorwaardelijke vrijlating nadat hij eerder schuldig had gepleit voor vier moorden en één inbraak. Dat moet hij nog doen zijn motief uitleggen en vertelde rechter Steven Hippler tijdens de hoorzitting over de veroordeling dat hij 'respectvol' de gelegenheid had afgewezen om de rechtbank toe te spreken.
Lees verder voor meer informatie over de laatste details die zijn onthuld over de gruwelijke misdaden.
Foto: InstagramGezicht van Kaylee Goncalves was 'onherkenbaar'
Op de derde verdieping van het King Road-huis in Moskou, Idaho, dat heeft inmiddels gesloopt Goncalves en Mogen werden samen in een bed gevonden, bedekt met een met bloed doordrenkte roze deken. Mogen had een 'snee' die zich uitstrekte van haar oog tot aan haar neus, terwijl 'Kaylee onherkenbaar was omdat haar gezichtsstructuur volledig beschadigd was', schreef sergeant van de politie van Moskou. Shaine Gunderson.
Corbin Smith van de politie van Moskou schreef dat het gezicht van Goncalves zo 'misvormd' was dat hij 'niet precies kon begrijpen waar ik naar keek terwijl ik probeerde de aard van de verwondingen te onderscheiden.'
In het rapport van de medische onderzoeker staat dat de verwondingen van Mogen Chapin en Kernodle slechts van scherpe kracht waren Gonçalves vertoonde tekenen van 'verwondingen door scherpe kracht, verstikkingsverwondingen en verwondingen door stompe kracht'.
Foto: InstagramXana Kernodle en Madison Mogen vochten tegen de aanvaller
Sergeant Gunderson beschreef de wreedheid van de aanvallen in een vroeg rapport waarin hij schreef dat er bloed 'over de hele vloer', muren en beddengoed zat in de kamer op de tweede verdieping waar Kernodle en haar vriend Chapin werden gevonden. 'Het was duidelijk dat er een intense strijd had plaatsgevonden', schreef hij.
Kernodle werd meer dan 50 keer gestoken, waarvan de meeste volgens het rapport van de medische onderzoeker defensieve wonden waren. Evenzo had Mogen verdedigingswonden aan haar onderarmen en handen.
In een rapport van agent Smith werd opgemerkt dat Chapin liggend op bed een 'scheur' in zijn nek leek te hebben, in tegenstelling tot de andere slachtoffers. Er wordt gesuggereerd dat Chapin werd vermoord terwijl hij sliep en dat Kernodle waarschijnlijk oog in oog kwam te staan met de moordenaar nadat hij een DoorDash-bevel had ontvangen, waarna een worsteling volgde.
GERELATEERD: ‘United In Our Disgust’: Bryan Kohberger veroordeeld tot levenslang nadat de families van de slachtoffers krachtige impactverklaringen hadden afgelegd
Foto: InstagramKaylee Goncalves zag een 'schaduw' haar volgen
Hoewel de overlevende huisgenoten aanvankelijk meldden dat de zaken 'normaal' hadden geleken in de dagen voorafgaand aan de aanslagen van 13 november, merkten ze op dat er een maand eerder één vreemd incident had plaatsgevonden. Ze zeiden dat Goncalves naar verluidt de andere huisgenoten had verteld dat ze dacht dat ‘een persoon haar volgde’ nadat ze een ‘schaduw’ had gezien terwijl ze haar hond Det uitliet. Lawrence Mowery schreef.
'Kaylee zag een donkere figuur starend naar haar toe vanaf de boomgrens toen ze haar hond Murphy meenam om te plassen', aldus het rapport. 'Er zijn in het verleden luchtige gesprekken en grappen gemaakt over een stalker.'
De huisgenoten vertelden het ook aan Det. Mowery vertelde dat de deur van het King Road-huis regelmatig op slot was, maar dat er 'problemen waren met de vergrendeling en dat deze soms zonder code kon worden geopend.'
Kohberger die via hem met de plaats delict was verbonden DNA gevonden op de schede van een Ka-Bar-mes De achterblijver is waarschijnlijk de woning binnengekomen via de schuifdeur die op een kier stond. Agenten zagen grote voetstappen in de sneeuw weglopen van de woning.
GERELATEERD: Broer van Idaho-moordslachtoffer spreekt over de moord: 'Geen sluiting'
Tijdens de hoorzitting over de veroordeling van Kohberger beschreven Mortensen en Funke de impact die de moorden op hun leven hebben gehad. Mortensen zei dat ze last heeft van slopende angst en moeite heeft om naar de openbare ruimte te gaan. 'Soms val ik met bonzend hart op de grond', zei ze.
Funke, die een vriendin namens haar haar impactverklaring liet voorlezen, zei dat ze nog steeds last heeft van het schuldgevoel van de overlevende.
'Ik haatte en haat nog steeds dat ze weg zijn, maar om de een of andere reden ben ik nog steeds hier en moet ik leven', luidde de schriftelijke verklaring van Funke. 'Ik denk er nog elke dag aan. Waarom ik? Waarom mocht ik blijven leven en zij niet? Heel lang kon ik niet eens naar hun families kijken zonder een schuldgevoel te krijgen.'