Tijdens 'Smiley Face Killers: The Hunt for Justice' deden onderzoekers een zaakveranderende ontdekking in de dood van Brian Welzien. De 'gemakkelijke, atletische' 21-jarige financiële student verdween tijdens een millenniumviering in Chicago, Illinois, en zijn lichaam werd 77 dagen later gevonden op een strand in Gary, Indiana. De politie theoretiseerde dat een dronken Welzien in Lake Michigan was gevallen en dat zijn lichaam vóór de ontdekking 30 mijl naar het zuiden had gereisd.
Zijn dood werd uiteindelijk geregeerd als een onbepaalde verdrinking.
Hoewel Welzien zogenaamd twee en een halve maand in het water had drijven, vermeldde zijn autopsierapport slechts een lichte tot matige ontbinding.
Gary rechercheur sergeant van de politie. William Fazekas, de oorspronkelijke onderzoeker in de zaak van Welzien, vertelde voormalig NYPD-detective en 'The Hunt for Justice'-presentator Kevin Gannon dat toen hij de stoffelijke resten van Welzien zag, hij verrast was door het gebrek aan ontbinding.
'Het leek erop dat hij binnen een week vermist was. .... Zo vers was het,' zei Fazekas. 'Mijn ervaring is dat iemand dood is, zelfs in de kou en met het klimaat dat hier verandert van warm naar warm... de ontbinding was niets.'
Fazekas is van mening dat er veel onderdelen van Welziens zaak zijn die 'gewoon niet kloppen', en Gannon is het daarmee eens. Samen met hoogleraar strafrecht Dr. Lee Gilbertson en de gepensioneerde rechercheurs Michael Donovan en Anthony Duarte van de NYPD, werkt Gannon eraan om de dood van Welzien opnieuw te classificeren als moord. Het team beweert dat Welzien een potentieel slachtoffer zou kunnen zijn van de Smiley Face Killers, een vermeende groep onbekende seriemoordenaars die mannen van universiteitsleeftijd vermoordt, hun lichamen in nabijgelegen waterwegen dumpt en smiley-symbolen schildert in de buurt van de sterfplaatsen.
Na het autopsierapport van Welzien te hebben bekeken, hadden Gannon, Dr. Gilbertson en Fazekas een ontmoeting met de adviserende forensisch patholoog Dr. Cyril Wecht om de originele dossiers en foto's opnieuw te onderzoeken. Vanwege het ontbreken van enige significante ontbinding en het feit dat de interne organen van Welzien 'in wezen intact' waren, vond Dr. Wecht het 'moeilijk te geloven' dat Welzien al bijna drie maanden dood was.
'[De keuringsarts] kan de kransslagaders beschrijven. Het kan niet zo zijn dat je na 77 dagen zulke anatomische details nog kunt zien', zei Dr. Wecht. 'Het is onmogelijk dat deze persoon dood zou zijn geweest, tenzij je een lichaam had dat 77 dagen bevroren was geweest.'
(Volgens de Amerikaanse kustwacht bevroor Lake Michigan niet tijdens de verdwijning van Welzien.)
Dr. Wecht merkte ook op dat de keuringsarts geen vocht in de longen of in de borstholtes aantrof, maar dat er een kleine hoeveelheid zand in het strottenhoofd werd aangetroffen. In de maag werd echter geen zand aangetroffen.
'Ik denk dat hij door de afwezigheid van vocht in de longen en de afwezigheid van zand in de tracheobronchiale boom, de ademhalingswegen... en in de slokdarm die naar de maag leidt, niet is verdronken. Het is zeer waarschijnlijk dat meneer Welzien dood was,' concludeerde dr. Wecht.
Dr. Wecht was het ook met Gannon eens dat Welzien vermoord had kunnen worden voordat hij in het water werd gezet.
Een ander verwarrend detail uit het autopsierapport van Welzien is dat de postmortale lijkbleekheid 'gefixeerd was op het achterste oppervlak van het lichaam'.
'Als je iemand op zijn rug aantreft, krijg je dat', zei dr. Wecht. 'Stel dat hij per ongeluk het water in is gegaan en verdrinkt. Dat het lichaam in die positie met het gezicht naar boven blijft liggen, is heel verrassend.'
Volgens dr. Gilbertson had Welziens lichaam die kleurverandering moeten vertonen als hij langer dan twaalf uur op zijn rug op een oppervlak had moeten liggen.
'Dit is niet consistent met een lichaam in turbulent water zoals Lake Michigan. Hij had aan alle kanten lijkbleek moeten zijn en niet aan één kant vastgehecht', legde Dr. Gilbertson uit, die schatte dat Welzien pas ongeveer 36 uur overleden was voordat zijn lichaam werd ontdekt.
Terwijl ze hun bevindingen presenteerden aan de moeder van Welzien, Stephany Welzien, stemde Fazekas ermee in contact op te nemen met het kantoor van de medische onderzoeker om de zaak te heropenen en de mogelijkheid van vals spel te onderzoeken. Op dit moment is Fazekas actief op zoek naar nieuwe leads.
'Ik denk dat [Welzien] overleden was voordat hij water aanraakte,' zei Fazekas.
Om meer te horen over de zaak van Welzien, kijk naar 'Smiley Face Killers: The Hunt for Justice', dat zaterdag om 7/6c wordt uitgezonden op Crimeseries.lat.
[Foto: met dank aan Stephany Welzien]